Кансультацыя для бацькоў: "Музыка пачынаецца ў сям'і»
Немагчыма, каб толькі асабліва таленавітыя дзеці маглі атрымліваць радасць ад зносін з музыкай. Больш за тое, дзецям з дрэннымі дадзенымі музыка патрэбна асабліва.
Таксама як асабліва трэба плаванне і фізічныя практыкаванні аслабленаму дзіцяці.
Пачаць трэба з самага простага: часцей прыцягваць увагу дзяцей да папулярнай музыкі, песням, абменьвацца ўражаннямі аб праслуханым, хадзіць на канцэрты, распавядаць ім пра музыкаў, кампазітараў. Вельмі карысна навучанне на агульнадаступных інструментах/ акардэоне, металафоне.../, спевы ў хоры. Бо музычны слых, якім бы дрэнным ён не быў, паддаецца развіццю. Можна сказаць без перабольшання, што зусім немузычных дзяцей практычна няма. Музычнасць-гэта цэлы комплекс здольнасцяў; якія то з іх абавязкова прысутнічаюць у дзіцяці. Сустракаюцца дзеці, якія добра чуюць і адчуваюць музыку, але дрэнна спяваюць з-за адсутнасці каардынацыі паміж слыхавым і галасавым апаратам. Іншыя нічога не могуць праспяваць, але затое рытмічна прамаўляюць песню, валодаюць жывым і вострым адчуваннем рытму, што таксама з'яўляецца прыкметай музычнасці. Немузычныя Дарослыя-гэта як раз тыя дзеці, здольнасці якіх своечасова не выявілі і таму загубілі.
Усе мы хочам бачыць нашых дзяцей здаровымі, разумнымі, добрымі. І нядзіўна, што музычнаму выхаванню, якое здольна аказаць вялікае акультурвае ўздзеянне на падрастаючага чалавека, у нашай краіне надаецца вялікая ўвага. Важным звяном у гэтай сістэме-з'яўляецца музычнае выхаванне ў сям'і. Аднак, тут, як паказвае практыка, яшчэ далёка не ўсё ідзе добра. З гутарак з бацькамі відаць, што многія бацькі на навучанне дзяцей музыцы глядзяць па-рознаму. Адны лічаць, што не варта вучыць дзіця музыцы, калі ў яго няма асаблівых дадзеных. У іншых бацькоў добрыя здольнасці маляняці разрасліся ледзь не ў геніяльныя. "Хлопчык выключна адораны" - увесь час кажуць хатнія. Стан гэта можна назваць вундэркіндаманіяй, і сустракаецца яно, на жаль, не так ужо рэдка. "Цуд-дзіця" прыводзяць у музычную школу, і тут узнікаюць бацькоўскія расчараванні і крыўды. А пакутуе ад гэтага дзіця, увага якога занята ўжо не столькі музыкай, колькі канфліктуючымі дарослымі. Калі нават дзіця сапраўды асабліва адораны, трэба вельмі асцярожна марнатравіць хвалы ў яго адрас, ні ў якім разе не ставіць у становішча, адасабляецца ад калектыву. Пра гэта часта кажуць і таксама часта забываюць. Бо мэта музычнага выхавання не толькі ў навучанні ігры на музычных інструментах, і тым больш не ў падрыхтоўцы музыкантаў – прафесіяналаў. Галоўнае, каб дзіця палюбіў музыку.
З павагай да вас музычны кіраўнік дзіцячага сада